Pod pojęciem wegetarianizmu przyjęto określać bezmięsny, jarski sposób odżywiania produktami pochodzenia roślinnego, takimi jak : warzywa, owoce, rośliny zbożowe, okopowe, nasiona roślin oleistych i strączkowych a także orzechy i grzyby. Kolebką tego nurtu są Indie i tereny Bliskiego Wschodu. Współcześnie praktykowany wegetarianizm posiada wiele różnych odmian. Niektóre z nich dopuszczają uzupełnianie pokarmów roślinnych dodatkiem produktów mlecznych (laktowegetarianizm) i jaj (laktoowowegetarianizm). Tego typu diety na ogół odpowiadają z punktu widzenia prawidłowego żywienia dietom zawierającym mięso. Jeszcze bardziej łagodną odmianą wegetarianizmu jest semiwegetarianizm który dodatkowo pozwala na spożywanie w ograniczonych ilościach także ryb i drobiu. Sporo kontrowersji budzą zaś pewne radykalne formy jak weganizm, który uznaje tylko produkty roślinne czy całkowicie skrajny fruktarianizm, ograniczający dietę tylko do owoców.
W obecnych czasach wegetarianizm praktykowany jest głównie z pobudek etycznych. Jego zwolennicy, wykazując współczucie i litość do cierpień niewinnych istot, przeciwstawiają się rzeziom, torturom i masowym hodowlom w okrutnych warunkach.
Z punktu widzenia współczesnej wiedzy o żywieniu, dieta wegetariańska nie należy do diet całkowicie bezpiecznych, choć niewątpliwie jej praktykowanie posiada także wiele zalet. Żywność wegetariańska charakteryzuje się przede wszystkim bardzo niską gęstością energetyczną czyli małą zawartością kalorii w jednostce masy lub objętości. Z tego też względu nadwaga czy otyłość u wegetarian należą do rzadkości. Niewątpliwą zaletą jest również mała podaż tłuszczu, całkowity brak lub niska zawartość cholesterolu ( obecny jest wyłącznie w produktach zwierzęcych), oraz zwiększona podaż jedno i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Dieta ta może więc odgrywać znaczącą rolę w leczeniu i profilaktyce współczesnych chorób cywilizacyjnych jak otyłość, miażdżyca, cukrzyca, choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie, czy nowotwory jelita grubego.
Wprawdzie u wegetarian spada zachorowalność na choroby cywilizacyjne, ale z kolei częściej spotyka się u nich anemię, zaburzenia miesiączkowania, biegunki, krzywicę, osteoporozę, a u dzieci i młodzieży zahamowanie wzrostu oraz opóźnienie rozwoju fizycznego i umysłowego.
Dieta wegetariańska z pewnością nie jest żadnym rewelacyjnym odkryciem. Jej praktykowanie wymaga sporej wiedzy w zakresie umiejętnego dobierania pokarmów oraz stosowania odpowiedniej suplementacji. W przeciwnym razie może ona wywołać poważne zaburzenia zdrowotne. Wszelkie potwierdzenia o jej efektach leczniczych i profilaktycznych, wynikają raczej z faktu, że prowadzone w tym zakresie badania dotyczyły przede wszystkim osób, które w młodości odżywiały się w sposób tradycyjny i przeszły na wegetarianizm dopiero w życiu dorosłym. Niepokojący jest fakt, że nowo nawróceni wegetarianie przekonani o „magicznej” mocy stosowanej diety żywią nią często dzieci, począwszy już od urodzenia, stwarzając tym samym poważne zagrożenia dla ich zdrowia i rozwoju.
Należy pamiętać, że dla organizmu człowieka, nie jest istotne jakie pokarmy się spożywa, lecz czy ich podaż pokrywa zapotrzebowanie na wszystkie niezbędne składniki pokarmowe. Wprowadzanie jakichkolwiek ograniczeń w zakresie spożywania pokarmów czy to zwierzęcych czy roślinnych, może narazić organizm na różne niedobory pokarmowe i wynikające z nich poważne konsekwencje chorobowe.
Technologie internetowe- zdrowie publiczne pcz
środa, 11 stycznia 2012
wtorek, 3 stycznia 2012
Małe co nieco- diety część 2.
Dzisiaj zaprezentuje kolejną część dotyczącą diet:)
Dieta makrobiotyczna.
Dieta doskonała dla łakomczuchów, którzy nie mogą długo wytrzymać reżimu klasycznych diet odchudzających. Podstawowa zasada tej diety brzmi: nie należy w żadnym wypadku zmieniać potraw i zastępować ich innymi. Dopuszczalne jest stosowanie (w rozsądnych ilościach) soli i pieprzu. Nie wolno dodawać innych przypraw. Dieta musi być stosowana przez 3 dni. Po tych trzech dniach wracamy do normalnego odżywiania, oczywiście bez przejadania się, zwłaszcza chlebem i słodyczami. Po kilku dniach normalnego żywienia powtarzamy dietę i tak aż do skutku, czyli zgubienia całej nadwagi. Według zapewnienia autorów tej diety, stosując się ściśle do jej zasad, możemy w ciągu miesiąca pozbyć się całej nadwagi.
Dieta chińska.
Dieta 1000 kalorii
To jedna z najzdrowszych dla organizmu kuracji odchudzających. Uwzględnia ona spożywanie wszystkich ważnych dla naszego organizmu substancji odżywczych. Zasadą jest tutaj, by łączna wartość energetyczna posiłków w ciągu dnia nie przekroczyła 1000 kalorii. W naszym jadłospisie powinno znaleźć się pięć lekkostrawnych dań, składających się z takich produktów jak warzywa, owoce, ryby, chude mięso, sery i produkty zbożowe. Nie możemy zapominać również o wypijaniu dużej ilości płynów, najlepiej wody. Jeśli zadbamy o różnorodność posiłków, dieta ta może stać się sposobem na nauczenie się właściwego odżywiania.
Dieta makrobiotyczna.
To dla wszystkich zestresowanych, narzekających na chroniczne zmęczenie, nadwagę i wiele innych dolegliwości wynikających z nieprawidłowego odżywiania. Jest to właściwie sposób na życie, być może nie najprostszy, ale jego efekty rekompensują w pełni poniesiony trud. Czysta cera, szczupła sylwetka oraz wspaniałe samopoczucie, energia i witalność – to tylko niektóre pozytywne efekty diety makrobiotycznej.
- Podstawę diety powinny stanowić potrawy o zrównoważonej energii
- Należy żywic się tylko tym, co wyrosło lub zostało wyhodowane w odległości nie większej niż około 100 km od miejsca zamieszkania (odpadają zatem wszelkie cytrusy, kawa, herbata, kakao itp.)
- Należy zjadać wyłącznie produkty naturalne (wyprodukowane naturalnymi metodami), rezygnujemy z produktów szklarniowych, nowalijek itp.
- Przechowywanie żywności również ma być w 100% naturalne – nie jemy żadnych konserw, koncentratów, mrożonek
- Eliminujemy wszystko, co sztucznie aromatyzowane, konserwowane, barwione, rafinowane (nie jemy białej mąki, białego ryżu, białego cukru, rafinowanych olejów, a także żadnych sproszkowanych produktów i półproduktów).
- Eliminujemy mleko ( wg zasad makrobiotyki jest to pokarm odpowiedni dla cieląt, nie dla ludzi)
Dieta doskonała dla łakomczuchów, którzy nie mogą długo wytrzymać reżimu klasycznych diet odchudzających. Podstawowa zasada tej diety brzmi: nie należy w żadnym wypadku zmieniać potraw i zastępować ich innymi. Dopuszczalne jest stosowanie (w rozsądnych ilościach) soli i pieprzu. Nie wolno dodawać innych przypraw. Dieta musi być stosowana przez 3 dni. Po tych trzech dniach wracamy do normalnego odżywiania, oczywiście bez przejadania się, zwłaszcza chlebem i słodyczami. Po kilku dniach normalnego żywienia powtarzamy dietę i tak aż do skutku, czyli zgubienia całej nadwagi. Według zapewnienia autorów tej diety, stosując się ściśle do jej zasad, możemy w ciągu miesiąca pozbyć się całej nadwagi.
Dieta chińska.
Prosta i smaczna dieta, dzięki której możesz schudnąć nawet 10 kg w ciągu miesiąca. Dieta chińska jest dietą opartą przede wszystkim na węglowodanach złożonych oraz białku. Można się w niej naprawdę rozsmakować, dania są sycące, niskokaloryczne, ale też, co ważne - są zdrowe i dostarczają wielu cennych składników odżywczych. Dietę chińską polecamy wszystkim „głodomorom”, którym trudno przychodzi liczenie kalorii i ograniczenie ilości codziennych potraw. Niewątpliwą zaletą tej diety jest to, ze podczas jej stosowania nie czujemy się głodni. To doskonały sposób, aby zdrowo i przyjemnie pozbyć się nadwagi. W zasadzie nie ma większych ograniczeń odnośnie stosowania tej diety.
Proponowane potrawy są smaczne, proste do przyrządzenia. Zasada przyrządzania podstawowych potraw diety chińskiej oparta jest na kilku prostych krokach:
- rozgrzewamy na patelni łyżeczkę oleju
- dodajemy partiami składniki potrawy: mięso, jarzyny (jeśli przyrządzamy danie z rybą, najpierw wrzucamy rybę, potem warzywa)
- dodajemy niewielką ilość wody
- doprawiamy do smaku
- dusimy do miękkości
Dieta 1000 kalorii
To jedna z najzdrowszych dla organizmu kuracji odchudzających. Uwzględnia ona spożywanie wszystkich ważnych dla naszego organizmu substancji odżywczych. Zasadą jest tutaj, by łączna wartość energetyczna posiłków w ciągu dnia nie przekroczyła 1000 kalorii. W naszym jadłospisie powinno znaleźć się pięć lekkostrawnych dań, składających się z takich produktów jak warzywa, owoce, ryby, chude mięso, sery i produkty zbożowe. Nie możemy zapominać również o wypijaniu dużej ilości płynów, najlepiej wody. Jeśli zadbamy o różnorodność posiłków, dieta ta może stać się sposobem na nauczenie się właściwego odżywiania.
Dieta gwiazd - słoiczkowa
Nr 5 to nowość w Polsce, popularna na Zachodzie dieta słoiczkowa. Polega na odżywianiu się… przecierami dla niemowląt. Plusem tej diety jest wygoda jej stosowania – jedzenie jest zawsze gotowe. Produkty te są bardzo dobrze przebadane, powstają z surowców o najwyższej jakości, z certyfikatami. Zawierają mało soli i cukru. I na tym plusy się kończą. Aby zapewnić odpowiednie ilości wszystkich składników odżywczych, trzeba zjadać po kilkanaście przecierów dziennie i to bardzo zróżnicowanych. Potrawy te są dostosowane do wymogów i możliwości maluchów, więc zawierają też mniej błonnika, żadnych stałych i twardych części. Rozleniwia to żołądek i jelita oraz oducza żucia pokarmów. W dłuższym okresie dieta może doprowadzić do zaparć. Jeśli jest dobrze zbilansowana, nie skutkuje niedoborami żywieniowymi. Brak świeżych warzyw i owoców rekompensowany jest dodatkiem witaminy C. Mimo to, nikt oprócz małych dzieci nie powinien odżywiać się wyłącznie przecierami.
środa, 28 grudnia 2011
Małe co nieco- diety część 1.
Święta, święta i po. Dlatego postanowiłam umieścić posta dotyczącego najpopularniejszych diet, które mogą pomóc pozbyć się zbędnych kilogramów. Pamiętajcie jednak, że każdą dietę należy stosować z rozsądkiem!
Dieta Kopenhaska
Dietę Kopenhaską mogą stosować tylko osoby zdrowe, maksymalnie przez 13 dni i nie częściej niż raz na 2 lata. Ma wspomóc przemianę materii i zmienić upodobania smakowe. Dieta jest monotonna - jej podstawą są głównie: mięso, jaja, sałata i czarna kawa - stąd jej dłuższe stosowanie może doprowadzić do niedoborów pokarmowych. Część osób miewa w jej trakcie silne zawroty głowy, charakterystyczne dla głodówek.
Efekt tej diety jest równie szybki co krótkotrwały. Dieta zapewnia minimalną ilość węglowodanów, organizm szybko się odwadnia i rzeczywiście, na wadze wygląda to dość imponująco. Jednak kilka dni po skończeniu diety, kiedy wracamy do "normalnego" menu, zawartość wody w naszym organizmie zaczyna się zwiększać i kilka dopiero co zgubionych kilogramów zwykle powraca.
Dieta Atkinsa
Ta dieta przebiega stopniowo. Stopień 1, który trwa prze dwa tygodnie, polega na spożywaniu produktów białkowych i tłuszczowych w ilościach zaspokajających głód. Należy pamiętać, że węglowodany należy spożywać do 20 g dziennie. Stopień 2 trwa tak długo, aż uzyska się prawidłową wagę ciała. Tutaj także należy pamiętać, aby węglowodany nie przekraczały 30 - 50 g dziennie. Dodatkowo możemy spożywać niewielkie ilości warzyw i owoców - jednak nie wolno przekroczyć dziennej dawki węglowodanów. Stopień 3 to stabilizacja wagi - ilość węglowodanów ustala się samemu, tak by masa ciała była stała. I tu zaczyna się problem, ponieważ ponowne włączenie większej ilości węglowodanów do codziennego menu (pieczywa, makaronów, ryżów, kasz) powoduje szybki wzrost wagi ciała.
Polskim odpowiednikiem jest tzw. dieta Kwaśniewskiego. Jest to sposób żywienia budzący wiele kontrowersji. Niektóre ośrodki prowadzą badania nad długotrwałymi skutkami takiego modelu żywienia. Zazwyczaj jednak po kilku miesiącach badania są przerywane ze względu na pogarszanie się wyników badań krwi uczestników.
Dieta Zone
To tzw. dieta równowagi hormonalnej. Jej twórcą jest dr B. Sears, biotechnolog. Dieta opiera się na zasadzie 30 - 40 - 30 (% energii z białka, tłuszczu i węglowodanów). Całodzienny jadłospis składa się z przynajmniej 11 bloków - każdy blok zawiera po 1 porcji białka, tłuszczu i węglowodanów. Całodobowa wartość energetyczna pokarmów wynosi od 1000 do 1200 kcal na dzień. Przerwy między posiłkami powinny wynosić ok 5 godzin.
Dieta Zone jest właściwie zmianą sposobu żywienia na stałe. Nie jest zalecana ze między innymi na brak równowagi kwasowo - zasadowej. Zakwaszenie organizmu może spowodować np. przeciążenie nerek, przyspieszenie procesów starzenia, zmniejszenie kurczliwości mięśnia sercowego, zwiększenie wydalania z moczem potasu, sodu i magnezu, nadciśnienie, stałe zmęczenie, bóle głowy.
Dieta Montignaca
Nazwa pochodzi od nazwiska twórcy i pomysłodawcy. Przebiega w dwóch fazach - w pierwszej fazie głównym celem jest przywrócenie normalnego stężenia glukozy we krwi i utratę zbędnych kilogramów. Faza druga polega na stabilizacji wagi ciała. Węglowodany podzielone są na te o wysokim indeksie glikemicznym (szybko wchłaniające się), po spożyciu których szybko jesteśmy głodni - np. słodycze i o niskim indeksie glikemicznym (wolno wchłaniające się), po których długo jest się sytym - np. brązowy ryż. Stosuje się dwa rodzaje posiłków: białkowo - węglowodanowe, czyli tzw. słodkie i białkowo - tłuszczowe tzw. słone. Niedozwolone jest łączenie produktów o wysokim indeksie glikemicznym "słodkich" z tłustymi pochodzenia zwierzęcego. Ta metoda jest najbliższa zasadom, jakie panują obecnie w poradnictwie dietetycznym.
Plusy diety: pokrywa zapotrzebowanie na wszystkie niezbędne składniki pokarmowe, ma działanie profilaktyczne w odniesieniu do chorób układu krążenia i niektórych nowotworów. Poza tym nie wymaga głodzenia, pomaga zapobiegać celulitowi przez eliminację cukrów prostych, których nadmiar odkłada się w postaci tłuszczu i tworzy tzw. skórkę pomarańczową. Dieta jest korzystna dla osób z cukrzycą.
Minusy: zalecenia są dość złożone, trzeba dobrze rozgryźć mechanizmy fizjologiczne i dobrze orientować się w indeksie glikemicznym poszczególnych produktów. Rzeczywista wartość indeksu glikemicznego zależy od wielu czynników, m. in. od składu wcześniej jedzonych produktów czy poziomu aktywności fizycznej, dlatego nie w każdym przypadku można przewidzieć jak organizm zareaguje na dany produkt spożywczy.
Dieta South Beach (Dieta plaż południowych)
Dieta opiera się na 3 fazach kuracji. W pierwszym etapie należy spożywać przede wszystkim produkty białkowe, z ograniczoną ilością węglowodanów. W drugiej fazie można zacząć spożywać owoce, a trzeci etap to już zwyczajna urozmaicona dieta, jaką będziemy stosować gdy osiągniemy oczekiwany efekt odchudzania. W pierwszej fazie można spożywać chude mięso, ryby, jajka, twaróg, rośliny strączkowe oraz warzywa jak cukinia, ogórki, seler, brokuły, pomidory, szpinak, kapusta. W drugim etapie do jadłospisu możemy włączyć owoce oraz niektóre produkty zbożowe.
Dieta Pierre Dukana
Dieta zaleca ograniczenie produktów z dużą zawartością cukru na rzecz produktów białkowych. Jest to dieta kilkufazowa. W pierwszej fazie diety spożywamy czyste białko (np. chuda cielęcina albo wołowina, drób, ryby, białka jajek), w kolejnych stopniowo wprowadzamy warzywa i owoce. Faza końcowa pozwala na spożywanie wszystkich produktów, a raz w tygodniu samych białek.
Ocena dietetyka: Szczególnie niebezpieczna jest pierwsza faza diety, gdyż opiera się na spożywaniu produktów białkowych (mięso, sery), co może wywoływać zakwaszenie organizmu oraz niedobory minerałów. Potem jej zakres zostaje poszerzony o owoce i warzywa. Jednakże spora ilość spożywanego białka obciąża nerki i wątrobę. Odradzam ten rodzaj diety.
Dieta Cambridge
Bazuje na spożywaniu wysokobiałkowych koktajli i zupek sporządzanych poprzez rozpuszczenie w wodzie gotowych sproszkowanych produktów (różne smaki). Spożycie jednego posiłku dostarcza organizmowi zaledwie 137 kcal. W trakcie tej diety należy wypijać duże ilości wody, nie wolno jednak niczego podjadać. Można przeprowadzić ścisłą dietę Cambridge spożywając tylko produkty Cambridge lub mieszaną, w której zupki Cambridge wprowadzane są zastępczo zamiast niektórych posiłków. W ramach diety można zrzucić ok. 3 kg tygodniowo.
Opinia dietetyka: Jest to dieta bardzo uboga energetycznie. Powoduje szybki spadek wagi. Niestety obniża tempo przemiany materii a więc zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia efektu jojo. Jest też droga, gdyż bazuje na gotowych sproszkowanych produktach. Dieta Cambridge nie uczy nawyków zdrowego odżywiania. Nie powinny jej stosować kobiety ciężarne ani karmiące, osoby z cukrzycą typu I, mające skłonność do depresji lub uczulone na białko.
Dieta kapuściana (szwedzka)
Charakteryzuje się spożywaniem kapusty w każdej możliwej postaci, głównie zupy warzywnej, które głównym składnikiem jest kapusta. Dzięki tej diecie chudnie się 4-5 kg. Nie wymaga wyrzeczeń.
Opinia dietetyka: Bardzo monotonna dieta. Długie jej stosowanie może wywołać niedobory białek i tłuszczy oraz witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Dieta ta dostarcza niedostateczną ilość minerałów, np. wapnia, żelaza, cynku. Szybki spadek wagi w trakcie jej stosowania jest efektem odwodnienia organizmu.
Dieta Kopenhaska
Dietę Kopenhaską mogą stosować tylko osoby zdrowe, maksymalnie przez 13 dni i nie częściej niż raz na 2 lata. Ma wspomóc przemianę materii i zmienić upodobania smakowe. Dieta jest monotonna - jej podstawą są głównie: mięso, jaja, sałata i czarna kawa - stąd jej dłuższe stosowanie może doprowadzić do niedoborów pokarmowych. Część osób miewa w jej trakcie silne zawroty głowy, charakterystyczne dla głodówek.
Efekt tej diety jest równie szybki co krótkotrwały. Dieta zapewnia minimalną ilość węglowodanów, organizm szybko się odwadnia i rzeczywiście, na wadze wygląda to dość imponująco. Jednak kilka dni po skończeniu diety, kiedy wracamy do "normalnego" menu, zawartość wody w naszym organizmie zaczyna się zwiększać i kilka dopiero co zgubionych kilogramów zwykle powraca.
Dieta Atkinsa
Ta dieta przebiega stopniowo. Stopień 1, który trwa prze dwa tygodnie, polega na spożywaniu produktów białkowych i tłuszczowych w ilościach zaspokajających głód. Należy pamiętać, że węglowodany należy spożywać do 20 g dziennie. Stopień 2 trwa tak długo, aż uzyska się prawidłową wagę ciała. Tutaj także należy pamiętać, aby węglowodany nie przekraczały 30 - 50 g dziennie. Dodatkowo możemy spożywać niewielkie ilości warzyw i owoców - jednak nie wolno przekroczyć dziennej dawki węglowodanów. Stopień 3 to stabilizacja wagi - ilość węglowodanów ustala się samemu, tak by masa ciała była stała. I tu zaczyna się problem, ponieważ ponowne włączenie większej ilości węglowodanów do codziennego menu (pieczywa, makaronów, ryżów, kasz) powoduje szybki wzrost wagi ciała.
Polskim odpowiednikiem jest tzw. dieta Kwaśniewskiego. Jest to sposób żywienia budzący wiele kontrowersji. Niektóre ośrodki prowadzą badania nad długotrwałymi skutkami takiego modelu żywienia. Zazwyczaj jednak po kilku miesiącach badania są przerywane ze względu na pogarszanie się wyników badań krwi uczestników.
Dieta Zone
To tzw. dieta równowagi hormonalnej. Jej twórcą jest dr B. Sears, biotechnolog. Dieta opiera się na zasadzie 30 - 40 - 30 (% energii z białka, tłuszczu i węglowodanów). Całodzienny jadłospis składa się z przynajmniej 11 bloków - każdy blok zawiera po 1 porcji białka, tłuszczu i węglowodanów. Całodobowa wartość energetyczna pokarmów wynosi od 1000 do 1200 kcal na dzień. Przerwy między posiłkami powinny wynosić ok 5 godzin.
Dieta Zone jest właściwie zmianą sposobu żywienia na stałe. Nie jest zalecana ze między innymi na brak równowagi kwasowo - zasadowej. Zakwaszenie organizmu może spowodować np. przeciążenie nerek, przyspieszenie procesów starzenia, zmniejszenie kurczliwości mięśnia sercowego, zwiększenie wydalania z moczem potasu, sodu i magnezu, nadciśnienie, stałe zmęczenie, bóle głowy.
Dieta Montignaca
Nazwa pochodzi od nazwiska twórcy i pomysłodawcy. Przebiega w dwóch fazach - w pierwszej fazie głównym celem jest przywrócenie normalnego stężenia glukozy we krwi i utratę zbędnych kilogramów. Faza druga polega na stabilizacji wagi ciała. Węglowodany podzielone są na te o wysokim indeksie glikemicznym (szybko wchłaniające się), po spożyciu których szybko jesteśmy głodni - np. słodycze i o niskim indeksie glikemicznym (wolno wchłaniające się), po których długo jest się sytym - np. brązowy ryż. Stosuje się dwa rodzaje posiłków: białkowo - węglowodanowe, czyli tzw. słodkie i białkowo - tłuszczowe tzw. słone. Niedozwolone jest łączenie produktów o wysokim indeksie glikemicznym "słodkich" z tłustymi pochodzenia zwierzęcego. Ta metoda jest najbliższa zasadom, jakie panują obecnie w poradnictwie dietetycznym.
Plusy diety: pokrywa zapotrzebowanie na wszystkie niezbędne składniki pokarmowe, ma działanie profilaktyczne w odniesieniu do chorób układu krążenia i niektórych nowotworów. Poza tym nie wymaga głodzenia, pomaga zapobiegać celulitowi przez eliminację cukrów prostych, których nadmiar odkłada się w postaci tłuszczu i tworzy tzw. skórkę pomarańczową. Dieta jest korzystna dla osób z cukrzycą.
Minusy: zalecenia są dość złożone, trzeba dobrze rozgryźć mechanizmy fizjologiczne i dobrze orientować się w indeksie glikemicznym poszczególnych produktów. Rzeczywista wartość indeksu glikemicznego zależy od wielu czynników, m. in. od składu wcześniej jedzonych produktów czy poziomu aktywności fizycznej, dlatego nie w każdym przypadku można przewidzieć jak organizm zareaguje na dany produkt spożywczy.
Dieta South Beach (Dieta plaż południowych)
Dieta opiera się na 3 fazach kuracji. W pierwszym etapie należy spożywać przede wszystkim produkty białkowe, z ograniczoną ilością węglowodanów. W drugiej fazie można zacząć spożywać owoce, a trzeci etap to już zwyczajna urozmaicona dieta, jaką będziemy stosować gdy osiągniemy oczekiwany efekt odchudzania. W pierwszej fazie można spożywać chude mięso, ryby, jajka, twaróg, rośliny strączkowe oraz warzywa jak cukinia, ogórki, seler, brokuły, pomidory, szpinak, kapusta. W drugim etapie do jadłospisu możemy włączyć owoce oraz niektóre produkty zbożowe.
Dieta Pierre Dukana
Dieta zaleca ograniczenie produktów z dużą zawartością cukru na rzecz produktów białkowych. Jest to dieta kilkufazowa. W pierwszej fazie diety spożywamy czyste białko (np. chuda cielęcina albo wołowina, drób, ryby, białka jajek), w kolejnych stopniowo wprowadzamy warzywa i owoce. Faza końcowa pozwala na spożywanie wszystkich produktów, a raz w tygodniu samych białek.
Ocena dietetyka: Szczególnie niebezpieczna jest pierwsza faza diety, gdyż opiera się na spożywaniu produktów białkowych (mięso, sery), co może wywoływać zakwaszenie organizmu oraz niedobory minerałów. Potem jej zakres zostaje poszerzony o owoce i warzywa. Jednakże spora ilość spożywanego białka obciąża nerki i wątrobę. Odradzam ten rodzaj diety.
Dieta Cambridge
Bazuje na spożywaniu wysokobiałkowych koktajli i zupek sporządzanych poprzez rozpuszczenie w wodzie gotowych sproszkowanych produktów (różne smaki). Spożycie jednego posiłku dostarcza organizmowi zaledwie 137 kcal. W trakcie tej diety należy wypijać duże ilości wody, nie wolno jednak niczego podjadać. Można przeprowadzić ścisłą dietę Cambridge spożywając tylko produkty Cambridge lub mieszaną, w której zupki Cambridge wprowadzane są zastępczo zamiast niektórych posiłków. W ramach diety można zrzucić ok. 3 kg tygodniowo.
Opinia dietetyka: Jest to dieta bardzo uboga energetycznie. Powoduje szybki spadek wagi. Niestety obniża tempo przemiany materii a więc zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia efektu jojo. Jest też droga, gdyż bazuje na gotowych sproszkowanych produktach. Dieta Cambridge nie uczy nawyków zdrowego odżywiania. Nie powinny jej stosować kobiety ciężarne ani karmiące, osoby z cukrzycą typu I, mające skłonność do depresji lub uczulone na białko.
Dieta kapuściana (szwedzka)
Charakteryzuje się spożywaniem kapusty w każdej możliwej postaci, głównie zupy warzywnej, które głównym składnikiem jest kapusta. Dzięki tej diecie chudnie się 4-5 kg. Nie wymaga wyrzeczeń.
Opinia dietetyka: Bardzo monotonna dieta. Długie jej stosowanie może wywołać niedobory białek i tłuszczy oraz witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Dieta ta dostarcza niedostateczną ilość minerałów, np. wapnia, żelaza, cynku. Szybki spadek wagi w trakcie jej stosowania jest efektem odwodnienia organizmu.
poniedziałek, 12 grudnia 2011
Witaminy, mikro- i makroelementy:)
W dzisiejszym poście chciałabym Wam przybliżyc trochę wiedzy o witaminach i mikro-, makroelementach. Jestem pewna, że już co nie co o nich słyszeliście, a jeśli nie to mała powtórka:)
Witaminy- związki organiczne o budowie prostej, lecz zróżnicowanej chemicznie, konieczne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Witamina A (retinol)- niezbędna do utrzymania pobudliwości komórek zmysłowych siatkówki oka.
Podstawowe źródła: wątroba, jaja, masło, mleko, tran, marchew.
Witamina D (kalcyferol)- wpływa na gospodarkę wapniową. Niezbędna do normalnego wzrostu koścca.
Źródła: wątroba, mleko pełne, masło, tran, drożdże.
Witamina E (tokoferol)- hamowanie utleniania lipidów ustrojowych.
Źródła: oleje roślinne, orzechy, wątroba, jaja, ryby.
Witamina K (filochinon)- krzepnięcie krwi.
Witamina C (kwas askorbinowy)- synteza kolagenu, wchłanianie żelaza, wzmacnianie mechanizmów odpornościowych.
Źródła: świeże owoce (cytrusowe, truskawki, aronia, czarna porzeczka), pomidor.
Witamina B1 (tiamina)- element enzymów utleniających węglowodany i aminokwasy.
Źródła: wątroba, mięso, drożdże, nieoczyszczone ziarna zbóż.
Mikroelementy- pierwiastek, na który dzienne zapotrzebowanie organizmu kształtuje się na poziomie 100mg lub wyższym.
wapń- mleko, przetwory mleczne, warzywa liściaste.
siarka- mięso, rośliny strączkowe, orzechy.
magnez- czekolada
chlor- sól kuchenna
Makroelement- pierwiastek, na który dzienne zapotrzebowanie organizmu człowieka nie przekracza 100mg
żelazo- mięso, wątroba, żółtka jaj, orzechy
jod- ryby, sól kuchenna
fluor- składnik past do zębów
I małe co nie co w celu powtórki, mam nadzieję, że się spodoba :P
Witaminy- związki organiczne o budowie prostej, lecz zróżnicowanej chemicznie, konieczne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Witamina A (retinol)- niezbędna do utrzymania pobudliwości komórek zmysłowych siatkówki oka.
Podstawowe źródła: wątroba, jaja, masło, mleko, tran, marchew.
Witamina D (kalcyferol)- wpływa na gospodarkę wapniową. Niezbędna do normalnego wzrostu koścca.
Źródła: wątroba, mleko pełne, masło, tran, drożdże.
Witamina E (tokoferol)- hamowanie utleniania lipidów ustrojowych.
Źródła: oleje roślinne, orzechy, wątroba, jaja, ryby.
Witamina K (filochinon)- krzepnięcie krwi.
Witamina C (kwas askorbinowy)- synteza kolagenu, wchłanianie żelaza, wzmacnianie mechanizmów odpornościowych.
Źródła: świeże owoce (cytrusowe, truskawki, aronia, czarna porzeczka), pomidor.
Witamina B1 (tiamina)- element enzymów utleniających węglowodany i aminokwasy.
Źródła: wątroba, mięso, drożdże, nieoczyszczone ziarna zbóż.
Mikroelementy- pierwiastek, na który dzienne zapotrzebowanie organizmu kształtuje się na poziomie 100mg lub wyższym.
wapń- mleko, przetwory mleczne, warzywa liściaste.
siarka- mięso, rośliny strączkowe, orzechy.
magnez- czekolada
chlor- sól kuchenna
Makroelement- pierwiastek, na który dzienne zapotrzebowanie organizmu człowieka nie przekracza 100mg
żelazo- mięso, wątroba, żółtka jaj, orzechy
jod- ryby, sól kuchenna
fluor- składnik past do zębów
I małe co nie co w celu powtórki, mam nadzieję, że się spodoba :P
czwartek, 24 listopada 2011
Kilka podstawowych informacji
Węglowodany (cukrowce, sacharydy)- występują głównie w surowcach roślinnych. Cukry proste oraz dwucukier sacharoza są gromadzone w dużych ilościach w soku komórkowym owoców, warzyw i buraka cukrowego. Z surowców zwierzęcych jedynie mleko zawiera w większych ilościach dwucukier laktozę. Cukry proste i sacharoza odpowiedzialne są za smak słodki.
Najważniejszymi wielocukrami (polisacharydami) są skrobia, celuloza i związki pektynowe, występujące w tkankach roślinnych.
W przemyśle spożywczym wykorzystuje się szeroko wielocukry występujące w roślinach, których człowiek zwykle nie spożywa.
Tłuszcze- w roślinach znajdują się w nasionach (rzepak, len, soja, słonecznik) lub miąższu owoców (palma, oliwki), a u zwierząt w tkance tłuszczowej i wątrobie. Są nierozpuszczalne w wodzie. W wielu produktach tworzą emulsje typu woda w oleju (np.masło, margaryna) lub olej w wodzie (np.mleko, majonez). Tłuszcze biorą udział w kształtowaniu odczucia smakowitości.
Białka- pełnią wiele różnorodnych funkcji, najważniejsze to zapewnienie selektywnego transportu z i do komórki, tworzenie struktury tkanek, pełnienie funkcji biokatalizatorów. W produktach białka pełnią funkcje: utrzymywania wody, pęcznienie, formowanie włókien, zwiększenie lepkości, żelowanie, tworzenie piany, tworzenie błon.
Woda- składnik produktów; znajduje się w nich w dużych ilościach.Podstawowe funkcje: rozpuszczalnik substancji chemicznych, substrat niektórych reakcji, uwadnia polimery, ułatwia spożywanie i trawienie pokarmów. Im więcej produkt zawiera wody, tym jest bardziej podatny na działanie drobnoustrojów i mniej trwały, ale dostarcza mniej kalorii, a więcej regulujących składników odżywczych. Najwięcej wody zawierają świeże warzywa i owoce, dlatego ich odpowiednio duże i urozmaicone spożycie jest dla organizmu niezbędne.
Najważniejszymi wielocukrami (polisacharydami) są skrobia, celuloza i związki pektynowe, występujące w tkankach roślinnych.
W przemyśle spożywczym wykorzystuje się szeroko wielocukry występujące w roślinach, których człowiek zwykle nie spożywa.
- Węglowodany oczyszczone: białe pieczywo, mąka, ziemniaki, makaron, płatki kukurydziane, cukier, słodycze, przetwory, biały ryż, napoje gazowane
- Węglowodany nieoczyszczone: produkty pełnoziarniste (pieczywo, makaron), ryż ciemny, warzywa (szczególnie warzywa strączkowe), kasze
Tłuszcze- w roślinach znajdują się w nasionach (rzepak, len, soja, słonecznik) lub miąższu owoców (palma, oliwki), a u zwierząt w tkance tłuszczowej i wątrobie. Są nierozpuszczalne w wodzie. W wielu produktach tworzą emulsje typu woda w oleju (np.masło, margaryna) lub olej w wodzie (np.mleko, majonez). Tłuszcze biorą udział w kształtowaniu odczucia smakowitości.
Białka- pełnią wiele różnorodnych funkcji, najważniejsze to zapewnienie selektywnego transportu z i do komórki, tworzenie struktury tkanek, pełnienie funkcji biokatalizatorów. W produktach białka pełnią funkcje: utrzymywania wody, pęcznienie, formowanie włókien, zwiększenie lepkości, żelowanie, tworzenie piany, tworzenie błon.
Woda- składnik produktów; znajduje się w nich w dużych ilościach.Podstawowe funkcje: rozpuszczalnik substancji chemicznych, substrat niektórych reakcji, uwadnia polimery, ułatwia spożywanie i trawienie pokarmów. Im więcej produkt zawiera wody, tym jest bardziej podatny na działanie drobnoustrojów i mniej trwały, ale dostarcza mniej kalorii, a więcej regulujących składników odżywczych. Najwięcej wody zawierają świeże warzywa i owoce, dlatego ich odpowiednio duże i urozmaicone spożycie jest dla organizmu niezbędne.
Subskrybuj:
Posty (Atom)