Dieta Kopenhaska
Dietę Kopenhaską mogą stosować tylko osoby zdrowe, maksymalnie przez 13 dni i nie częściej niż raz na 2 lata. Ma wspomóc przemianę materii i zmienić upodobania smakowe. Dieta jest monotonna - jej podstawą są głównie: mięso, jaja, sałata i czarna kawa - stąd jej dłuższe stosowanie może doprowadzić do niedoborów pokarmowych. Część osób miewa w jej trakcie silne zawroty głowy, charakterystyczne dla głodówek.
Efekt tej diety jest równie szybki co krótkotrwały. Dieta zapewnia minimalną ilość węglowodanów, organizm szybko się odwadnia i rzeczywiście, na wadze wygląda to dość imponująco. Jednak kilka dni po skończeniu diety, kiedy wracamy do "normalnego" menu, zawartość wody w naszym organizmie zaczyna się zwiększać i kilka dopiero co zgubionych kilogramów zwykle powraca.
Dieta Atkinsa
Ta dieta przebiega stopniowo. Stopień 1, który trwa prze dwa tygodnie, polega na spożywaniu produktów białkowych i tłuszczowych w ilościach zaspokajających głód. Należy pamiętać, że węglowodany należy spożywać do 20 g dziennie. Stopień 2 trwa tak długo, aż uzyska się prawidłową wagę ciała. Tutaj także należy pamiętać, aby węglowodany nie przekraczały 30 - 50 g dziennie. Dodatkowo możemy spożywać niewielkie ilości warzyw i owoców - jednak nie wolno przekroczyć dziennej dawki węglowodanów. Stopień 3 to stabilizacja wagi - ilość węglowodanów ustala się samemu, tak by masa ciała była stała. I tu zaczyna się problem, ponieważ ponowne włączenie większej ilości węglowodanów do codziennego menu (pieczywa, makaronów, ryżów, kasz) powoduje szybki wzrost wagi ciała.
Polskim odpowiednikiem jest tzw. dieta Kwaśniewskiego. Jest to sposób żywienia budzący wiele kontrowersji. Niektóre ośrodki prowadzą badania nad długotrwałymi skutkami takiego modelu żywienia. Zazwyczaj jednak po kilku miesiącach badania są przerywane ze względu na pogarszanie się wyników badań krwi uczestników.
To tzw. dieta równowagi hormonalnej. Jej twórcą jest dr B. Sears, biotechnolog. Dieta opiera się na zasadzie 30 - 40 - 30 (% energii z białka, tłuszczu i węglowodanów). Całodzienny jadłospis składa się z przynajmniej 11 bloków - każdy blok zawiera po 1 porcji białka, tłuszczu i węglowodanów. Całodobowa wartość energetyczna pokarmów wynosi od 1000 do 1200 kcal na dzień. Przerwy między posiłkami powinny wynosić ok 5 godzin.
Dieta Zone jest właściwie zmianą sposobu żywienia na stałe. Nie jest zalecana ze między innymi na brak równowagi kwasowo - zasadowej. Zakwaszenie organizmu może spowodować np. przeciążenie nerek, przyspieszenie procesów starzenia, zmniejszenie kurczliwości mięśnia sercowego, zwiększenie wydalania z moczem potasu, sodu i magnezu, nadciśnienie, stałe zmęczenie, bóle głowy.
Nazwa pochodzi od nazwiska twórcy i pomysłodawcy. Przebiega w dwóch fazach - w pierwszej fazie głównym celem jest przywrócenie normalnego stężenia glukozy we krwi i utratę zbędnych kilogramów. Faza druga polega na stabilizacji wagi ciała. Węglowodany podzielone są na te o wysokim indeksie glikemicznym (szybko wchłaniające się), po spożyciu których szybko jesteśmy głodni - np. słodycze i o niskim indeksie glikemicznym (wolno wchłaniające się), po których długo jest się sytym - np. brązowy ryż. Stosuje się dwa rodzaje posiłków: białkowo - węglowodanowe, czyli tzw. słodkie i białkowo - tłuszczowe tzw. słone. Niedozwolone jest łączenie produktów o wysokim indeksie glikemicznym "słodkich" z tłustymi pochodzenia zwierzęcego. Ta metoda jest najbliższa zasadom, jakie panują obecnie w poradnictwie dietetycznym.
Plusy diety: pokrywa zapotrzebowanie na wszystkie niezbędne składniki pokarmowe, ma działanie profilaktyczne w odniesieniu do chorób układu krążenia i niektórych nowotworów. Poza tym nie wymaga głodzenia, pomaga zapobiegać celulitowi przez eliminację cukrów prostych, których nadmiar odkłada się w postaci tłuszczu i tworzy tzw. skórkę pomarańczową. Dieta jest korzystna dla osób z cukrzycą.
Minusy: zalecenia są dość złożone, trzeba dobrze rozgryźć mechanizmy fizjologiczne i dobrze orientować się w indeksie glikemicznym poszczególnych produktów. Rzeczywista wartość indeksu glikemicznego zależy od wielu czynników, m. in. od składu wcześniej jedzonych produktów czy poziomu aktywności fizycznej, dlatego nie w każdym przypadku można przewidzieć jak organizm zareaguje na dany produkt spożywczy.
Dieta South Beach (Dieta plaż południowych)
Dieta opiera się na 3 fazach kuracji. W pierwszym etapie należy spożywać przede wszystkim produkty białkowe, z ograniczoną ilością węglowodanów. W drugiej fazie można zacząć spożywać owoce, a trzeci etap to już zwyczajna urozmaicona dieta, jaką będziemy stosować gdy osiągniemy oczekiwany efekt odchudzania. W pierwszej fazie można spożywać chude mięso, ryby, jajka, twaróg, rośliny strączkowe oraz warzywa jak cukinia, ogórki, seler, brokuły, pomidory, szpinak, kapusta. W drugim etapie do jadłospisu możemy włączyć owoce oraz niektóre produkty zbożowe.
Dieta zaleca ograniczenie produktów z dużą zawartością cukru na rzecz produktów białkowych. Jest to dieta kilkufazowa. W pierwszej fazie diety spożywamy czyste białko (np. chuda cielęcina albo wołowina, drób, ryby, białka jajek), w kolejnych stopniowo wprowadzamy warzywa i owoce. Faza końcowa pozwala na spożywanie wszystkich produktów, a raz w tygodniu samych białek.
Ocena dietetyka: Szczególnie niebezpieczna jest pierwsza faza diety, gdyż opiera się na spożywaniu produktów białkowych (mięso, sery), co może wywoływać zakwaszenie organizmu oraz niedobory minerałów. Potem jej zakres zostaje poszerzony o owoce i warzywa. Jednakże spora ilość spożywanego białka obciąża nerki i wątrobę. Odradzam ten rodzaj diety.
Bazuje na spożywaniu wysokobiałkowych koktajli i zupek sporządzanych poprzez rozpuszczenie w wodzie gotowych sproszkowanych produktów (różne smaki). Spożycie jednego posiłku dostarcza organizmowi zaledwie 137 kcal. W trakcie tej diety należy wypijać duże ilości wody, nie wolno jednak niczego podjadać. Można przeprowadzić ścisłą dietę Cambridge spożywając tylko produkty Cambridge lub mieszaną, w której zupki Cambridge wprowadzane są zastępczo zamiast niektórych posiłków. W ramach diety można zrzucić ok. 3 kg tygodniowo.
Opinia dietetyka: Jest to dieta bardzo uboga energetycznie. Powoduje szybki spadek wagi. Niestety obniża tempo przemiany materii a więc zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia efektu jojo. Jest też droga, gdyż bazuje na gotowych sproszkowanych produktach. Dieta Cambridge nie uczy nawyków zdrowego odżywiania. Nie powinny jej stosować kobiety ciężarne ani karmiące, osoby z cukrzycą typu I, mające skłonność do depresji lub uczulone na białko.
Charakteryzuje się spożywaniem kapusty w każdej możliwej postaci, głównie zupy warzywnej, które głównym składnikiem jest kapusta. Dzięki tej diecie chudnie się 4-5 kg. Nie wymaga wyrzeczeń.
Opinia dietetyka: Bardzo monotonna dieta. Długie jej stosowanie może wywołać niedobory białek i tłuszczy oraz witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Dieta ta dostarcza niedostateczną ilość minerałów, np. wapnia, żelaza, cynku. Szybki spadek wagi w trakcie jej stosowania jest efektem odwodnienia organizmu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz